14 en 15 Juni 2011: Royan en dan.. Surprise, Madame slaat Linksaf

Margriet heeft een leuke maandagavond onder de bomen van de camping 'Val de Boutonne'. Zij praat uitgebreid met het bejaarde Engelse echtpaar dat daar hun tent heeft opgeslagen. Tot ontsteltenis van hun gesettelde kinderen kochten die oudjes een tent en banjeren kamperend door de Franse dreven. Zij helpen Margriet met het opmaken van de Merlot en verhalen van hun nostalgische avonturen.

Dinsdag 14 Juni 2011  bewondert Margriet uitvoerig de gigantische koninklijke abdij van Saint-Jean-d’Angély.

Abbaye Royal Saint-Jean-d'Angely

Vervolgens fietst Margriet naar het Zuid-Westen met tegenwind, die wind en de hitte matten haar af, maar zij trapt onversaagd door. Langs de Romaanse kerk van Annepont naar Taillebourg aan de rivier Charente. Daar drinkt zij koffie aan het schattige haventje naast de stadswallen, die ooit door Richard Lionheart belegerd werden.

Taillebourg Port à la Charente

Verder trekt zij naar Saintes, bezoekt de Saint Eutrope kerk , waar de eerste bischop begraven ligt van deze plaats, destijds hoofdstad van het hertogdom Aquitaine. Dan over de rivier Charente onder de Arc Germanicus door.  

Saintes Arc Germanicus

Na een dikke 60 kilometer legt zij uitgeput aan in Hotel Le Sympatic in Royan, waar ze voor 38 euro een kamer met douche krijgt. Zij bestelt gegrilde zalm met een ‘salade du saison’, die blijkt te bestaan uit een gekookte grote doorgesneden aardappel met een lekkere saus. Zij raakt in gesprek met een aardig mannetje van 80, die haar uitnodigt voor een sigaretje buiten op de stoep. In onze jeugd rookten alleen Dames van Plezier op de stoep, maar tegenwoordig  doen ook gereformeerde dames dat. 

Royan Hotel  Le Sympatic

Woensdag 15 Juni 2011 slaat Margriet om 6 uur in de ochtend haar ogen op, kijkt naar het Franse plafond en zegt bij zichzelf, het is genoeg, 1.500 kilometer zit erop en dat is wel voldoende voor dit jaar. Zij gaat naar het station en reserveert een treinbiljet voor haar en de fiets naar Béziers. Het eerste treintje naar Saintes doet  haar denken aan het Waddentreintje (whatever that may be)

Royan TER

Bij het overstappen in Saintes en Bordeaux wordt zij galant geholpen door Franse heren en om 20h45 sluit haar zij haar broertje in de armen op het perron van Béziers. Haar Super Giant wordt opgeslokt door zijn Super Outback en zij zoeft langs Pézenas door de wijngaarden naar het mooie Mèze.

Henri’s aanbedene Natalja grilt eendenborst op wijnstokken, die begeleid door de Merlot van ‘Domaine Morin Langaran’ onze heldin verrukt.

eendenborst

Om 22h30 valt ze in bed en slaaaaaapt 12 uur als een blok. Vandaag Donderdag gaat zij in onze Jacuzzi bubbelen en wordt aansluitend door Paule professioneel gemasseerd (Yes Barbara, goede suggestie).

12 + 13 Juni 2011; Allez hop á la Charente Maritime, Lust naar de Kust…

Zondag 12 Juni 2011 na een voortreffelijk diner (saumon en croûte feuilletée)  en een goede nachtrust in het comfortabele hotelletje in Poitiers vervolgt Margriet gestempeld haar lange tocht naar het Zuiden.  recettes/saumon-en-croute

Saumon en croûte

Zij koerst nu richting Atlantische Oceaan en na 40 kilometer in Saint Sauvant ontmoet zij twee Nederlandse pelgrims. Het zijn de vijftigers Irma en Louis, die onafhankelijk van elkaar als solo fietsers/kampeerders op 28 en 30 Mei zijn gestart en elkaar onderweg hebben leren kennen. Zij trekken nu samen op en Margriet heeft een leuk contact met hen. Kijk zo kan het ook.., je hoeft als single lady niet te gaan golfen, op de fiets naar Santiago kun je ook een sportieve heer versieren.

Saint Sauvan = Heilige Redder (van een godvergeten -protestants- dorp)

Margriet rijdt verder naar Lezay in het departement Deux-Sèvres en vindt onderdak in de charmante Chambre d’hôtes van Marie-Cécile Boisserie, die zich in een bijgebouw van het Château van Lezay bevindt. Zij dineert vorstelijk in dat château met Madame, Monsieur en hun zoon, wederom een fraai visgerecht en voelt zich verwend. Ja als je dat zo leest denk je ‘wat doet die meid op een fiets, waarom laat zij zich niet in een calèche van Château naar Château koetsieren’.?  Château Lezay

Château Lezay

Op deze tweede Pinksterdag wordt ons zuster niet wakker in de Ossewa in Noordwijk maar in dit charmante Franse plaatsje in de Charente. Zij krijgt nog een uitgelezen ontbijt, rekent 50 euros af en trekt verder, altijd maar verder, als een moderne gitane de zon tegemoet op haar glimmende draagapparaat.. In Aulnay bewondert zij de fraaie Saint Pierre kerk, die haar opvalt door de perfecte staat van onderhoud.

Aulnay: Eglise Saint Pierre

Hier ontmoet zij wederom Irma en Louis en hernieuwt enthousiast de kennismaking. Tegen 17 uur bereikt ze na 60 kilometer Saint-Jean-d’Angély aan de oever van de rivier Boutonne en vindt een overnachtingsplek in een reeds opgezette gastentent op de fraaie Camping, waar ze voor 14 euro mag overnachten. Ze koopt een fles rode Merlot (Vin de Pays de Charente), nestelt zich met een lekker stokbroodje op de beschikbaar gestelde stoelen met tafel en voelt zich euforisch over deze leuke plek. CampingBoutonne

Camping Boutonne

En morgen, vroeg uw chroniquer vanavond, waarheen stuurt onze zwerfster haar Giant LDS.? Zij kon daarover geen exact uitsluitsel geven, maar gaat in ieder geval bij Royan oversteken naar.. ja..ja.. waarheen..? Dat kon zij niet zo precies aangeven, maar de landkaart leert dat het de monding van de rivier Gironde is die zij over zal varen (even aannemende dat zij die niet zal proberen te doorwaden) en dan landt zij in de regio Aquitaine. Het zij hier vast vermeld dat er een kanaal gegraven is van de Gironde naar de Etang de Thau, waaraan onze woonplaats Meze ligt. 

Canal des deux Mers

Het zou mij niet verbazen indien Margriet in plaats van over die verschrikkelijke Pyrénees te worstelen die route langs dat kanaal naar ons feestelijke méditerrane stadje zou nemen. 

Veranda Résidence Bik à Mèze

Oesters met een mooie Picpoul de Pinet zouden dan haar deel zijn op onze fraaie veranda. Haar tomeloze energie kan ze dan op onze verweerde luiken uitleven. 

Soyez bienvenue  Marguerite au Pays de Thau.!

10 + 11 Juni 2011: Over en langs rivieren door ‘le jardin de France’.

Frankrijk is verdeeld in 22 regio’s, die veelal een historische oorsprong hebben. Dan zijn er 96 departementen, zodat elke regio gemiddeld ongeveer 5 departementen telt, die veeleer een administratieve oorsprong hebben (Sarkozy wil ze afschaffen) Op Vrijdag 10 Juni 2011 verlaat Margriet Tours (hoofdstad van Frankrijk van 1450 tot 1550) via de Pont Saint-Sauveur over de rivier Loire.

Tours: Pont Sant Sauveur

Zij doorkruist het departement Indre-et-Loire, onderdeel van de Regio Centre met 6 departementen. Vanuit hier ontstond Frankrijk door toedoen van de koningen Louis XI, Charles VII en Francois I, die in eerste instantie alleen deze regio beheersten. Het is een vruchtbaar gebied, bijgenaamd ‘Le jardin de France’, waar nogal wat rivieren doorheen stromen. Bij Monts rijdt zij over de rivier Indre.

Het is toepasselijk dat het deze dag regent en ze heeft ook nog Zuid Westen Wind, dus het tuint tegen. Bij Saint-Épain steekt ze de rivier Manse over naast een imposant treinviaduct van 303 meter dat  de Manse vallei overspant. Architect Jules de la Morandière liet 15 bogen van 31 meter hoog bouwen op een fundament van dolmen uit de regio en in 1852 verrichtte Koning Louis Napoléon Bonaparte de opening.

Spoorviaduct bij St Epain

Niet ver daar vandaan troont het magnifique Château de Brou, gebouwd in 1475 door de seigneurs de Sainte-Maure, heden ‘consacré au tourisme de standing’, tut.. tut..?

Chateau de Brou

Dan wordt het droog en tijd voor een broodje en een bekertje yoghurt. Bij Pouzay fietst zij over de Vienne een romantische rivier die uiteindelijk uitvloeit in de Loire.

Pouzay: pont sur la Vienne

Dan verder langs de linkeroever van die Vienne naar Pussigny, waar zij ondanks de tegenwind rond 16 uur aankomt. In dit dorpje wonen ca 104 Pussinois en 100 Pussinoises en het heeft zelfs een haventje aan de rivier de Vienne.   Pussigny

Zij wordt daar hartelijk door Madame Liné ontvangen in een fraai huis en heeft een feestelijk avondmaal in het prettige gezelschap van twee Belgische heren. Het zijn Paul en zijn blinde vriend Dirk, die op een tandem in 19 dagen van Vlaanderen naar Santiago doortrappen met dagtrajecten van circa 130 kilometer, tsjuk..tsjuk.

Pussigny:  Gite à la Rue de la Mairie

De volgende ochtend  Zaterdag 11 juni 2011 ontbijt Margriet smakelijk in het Belgische mannengezelschap en laat zich ontvallen dat zij 70 jaar geleden het levenslicht zag. Dat leidt tot een grote zoenpartij van de gastvrouw en de Vlaamse mannen, zodat zij vrolijk bekust (afgelikt zou mijn moeder zaliger zeggen) haar fiets bestijgt voor de reis naar Poitiers.

Pussigny: La Vienne

Zij volgt de rivier de Vienne, overrolt al snel de regiogrens en belandt in de regio Poitou Charente in het departement Vienne. Tja zo’n regio heeft een politiek bestuur en de president van deze regio is niemand minder dan Ségolène Royal. Zij is een enarque en bewust ongehuwde moeder van vier kinderen van haar ex-compagne Francois Hollande (ex-secretaris van de Parti Socialiste). Ségolène was in 2007 presidentskandidaat voor links en verloor met 47% tegen 53% van Nicolas Sarkozy. Maar als het aan haar regio gelegen had zou ze met 51% tegen 49% gewonnen hebben. Zij stelt zich nu opnieuw PS kandidaat voor 2012 en haar tegenstrever is .. ja.. ja.. Francois Hollande. Ségolène is dus een doorzetter, net als ons zuster.

Ségolène Royal

Het is prachtig weer en onderweg ontmoet Margriet nogal wat fietsers die uitgebreid naar haar zwaaien omdat ze haar herkennen als pelgrim, (wat je al niet moet ondernemen om erkend te worden). In Antran stopt ze voor een broodje met een bekertje yoghurt en een rustpauze.

Vue sur Antran

Vroeg in de middag bereikt ze Poitiers, de hoofdstad van Poitou Charentes en brengt een uitgebreid bezoek aan de 14^e eeuwse ‘Cathedrale Saint Pierre’. Ze geniet van dit mooie gebouw, de fijne sfeer en de muziek die daar klinkt.

Poitiers: Cathédrale Saint Pierre

Zij checkt in het hotelletje La Petite Villette aan de Boulevard Abbaye Georges Frémont en bestelt een visschotel voor haar diner: La Petite Villette

Hotel La Petite Vllette

Tja.. en dan heeft zij besloten de alternatieve kustroute te gaan volgen... 

Dideljo is haar lied.. Dideljo, Dideljo en anders niet..

8 + 9 Juni 2011 Door de korenvelden langs de Loire naar de wijngaarden.

Margriet beleeft op Dinsdag 7 Juni een leuke avond in het réfuge van Châteaudun. De Franse mannen, die ter plekke een paar maanden aan een bouwproject werken zitten lekker met haar te borrelen en de twee dames uit Nieuw Zeeland maken haar deelgenoot van hun ontdekkingstocht langs de camino per huurauto. Hun voettocht is al weer een paar jaar geleden , maar ze vinden het leuk om deze historische route verder op comfortabele wijze te verkennen. Rond 21h00 uur bieden de bouwmannen Margriet een bord macaroni met vlees en groente aan, dat ze met smaak verorberd om vervolgens uitgeput in bed te vallen (alleen).

réfuge in Châteaudun

Op Woensdag 8 Juni 2011 is zij al weer vroeg en zonder ontbijt op pad. Na een paar stevige heuvels belandt zij in La Ferté-Villeneuil, waar zij het cafeetje annex winkeltje van Michèle Picard in de zon ontwaart. Zij koopt een baguette in het winkeltje en bestelt een café au lait in het cafeetje. Terwijl zij haar brood sopt (foeifoei) in haar ‘café au lait’ komen diverse dorpsfiguren het cafeetje bezoeken, geven iedereen, inclusief Margriet een hand, kussen de andere dames en wisselen hun belevenissen uit. Margriet voelt zich Frans met de Fransen en heeft een kostelijk lokaal uurtje.

La Ferté-Villeneuil

Zij houdt stil en contempleert op de brug waarover in de 13^e eeuw de kinderkruistocht ging, waarvan geen levende ziel terug gekeerd is. Dat klinkt heroïsch maar waarschijnlijk werden die kinderen door perfide Marseillanen in Noord Afrika als slaven verkocht, nadat hen gratis overvaart naar het Heilige Land was beloofd (wat is nieuw.?).

Croisade des Enfants

In de buurt van Villeporcher ontmoet zij ten tweede male Eveline en Jaap uit Zeeuws Vlaanderen, die in etappes de Camino fietsen. Zij verhalen van de sensatie om op een brug de TGV onder je door te voelen denderen. Dat wil Margriet niet missen dus wacht zij op een brug totdat die TGV de brug en haarzelf doet sidderen, jawel… je moet alles een keer beleefd hebben. 

Via Saunay rijdt zij naar Château-Renault, waar ze incheckt in Hotel Lurton aan de Place Jean Jaures in het centrum van dit stadje van ca 5000 inwoners, die zich Castelrenaudins noemen.

http://www.sun-location.fr/reservation-hotel/chateau-renault/le-lurton/246998

Een ruime kamer met eigen badkamer is haar deel voor 46 euro inclusief ontbijt.., kom daar in Assen maar eens om…

Lurton Chambre

Zij gaat dineren in het naastgelegen ‘Le Red House Pub’ en aan het tafeltje naast haar neemt een aardige Noorse heer plaats, met wie zij al snel in gesprek raakt. Hij blijkt 25 jaar geleden naar het Verenigd Koninkrijk verhuisd te zijn en daar een Engelse getrouwd te hebben. Inmiddels heeft hij het electronica bedrijf van zijn vader overgenomen en is op zakenbezoek in (hoe verzin je het.?) Châteaudun. Het wordt een zeer onderhoudend gesprek en Margriet heeft een gezellige avond met die verdwaalde Noor, maar ze gaat toch alleen naar bed.

Red House Pub

De volgende ochtend Donderdag 8 Juni 2011 bij het ontbijt ontmoet zij wederom Eveline en Jaap, die eveneens in dit hotel geslapen hebben en vertellen dat Tours dit jaar het eindpunt van hun 3^e etappe wordt. Daarna bestijgt onze heldin wederom haar stalen ros en koerst richting Tours. Zij heeft een prachtige dag, geniet van het rollen langs korenvelden met klaprozen in het mooie landschap langs kanalen en de Loire. Zij rust regelmatig en leest dan in haar boekje: De Sint Jacobsroute van Clemens Sweerman over de historische bijzonderheden va de streek waar ze doorheen glijdt. In Vallée de Cousse, koopt zij wat brood en Yoghurt en luncht op een bankje langs de route temidden van de wijngaarden waar de Sancerre, die voortreffelijke witte Loire wijn ontstaat.

Sancerre wijngaarden

In de middag komt zij aan in Tours, waarbij de route per straat aangegeven staat, dus dat is even puzzelen. Via het Office de Tourisme krijgt zij onderdak in de massieve ‘Auberge de la Jeunesse’ (want ze is nog heel jong) aan de Rue Bretonneau en logeert voor 21 euro inclusief  Petit Déjeuner in een kamer met balkon.

Tours: Auberge de la Jeunesse

Ze bekijkt met plezier de imposante kathedraal, brandt een kaarsje en mediteert een uurtje in deze spirituele omgeving. Ja het is natuurlijk onvermijdelijk dat diepere gedachten onze flierefluiter bespringen tijdens zo'n historisch beladen odyssee...

Tours Cathedrale

Dan loopt ze het centrum binnen en pikt een patatje in een Ierse pub. Zij wil op 10 Juni naar Pussigny en slapen in de Chambre d’Hote van Madame Liné aan de Rue de la Mairie.. Het gaat goed met haar, zij heeft haar draai gevonden en begint steeds meer van haar reis te genieten.

Op 11 Juni zal zij haar mobile telefoon (06-28.09.07.67) van 18h00-19h00 aanzetten zodat u haar kunt feliciteren met haar 70^e verjaardag, hou het kort, want zij betaalt 50 cent per minuuut als ze gebeld wordt.. Na 19h00 niet meer bellen SVP, want dan interview ik haar over de tussenliggende dagen…!

6 + 7 Juni 2011 Van Luxe in Epone naar Eenvoud in Châteaudun…

Maandag 6 Juni 2011 ontwaakt Margriet verkwikt in haar luxe hotelbed en gaat uitgebreid ontbijten aan het Campanile ontbijt buffet, waarna zij het stuur in zuidelijke richting wendt. Zij doorkruist het departement Yvelines en koerst Eure-et-Loir binnen. Onderweg komt zij door oude dorpjes en geniet van de middeleeuwse sfeer:  Jumeauville, Goupillières, Ferranville, Orgerus, La Vallée-des-Fosses, Bazainville, Gambais en Condé-sur-Vesgre waar zij in Brasserie Saint Germain aanlegt voor een guiche en een interim oplaadbeurtje.

Condé-sur-Vesges

Dan via La Boissière-École, Saint-Lucien, Saint-Martin-de-Nigelles, Maintenon, Chartainvilliers en Jouy naar het dorpsplein van Saint-Prest (aan de rivier Eure), waar ze rond 16h00 neerstrijkt op een terras. 

Een Frans echtpaar neemt haar in de peiling en spreekt haar nieuwsgierig aan op haar pelgrimsvlag. Ja inderdaad deze taaie tante is uit les Pays-Bas komen fietsen. Interessant want hun dochter is naar die lage landen gefietst en zij hebben haar in Naaldwijk opgezocht :  ze waren onder de indruk van de Hollandse bloemenpracht op de bollenvelden. Margriet heeft een gezellig gesprek met deze sympathieke Fransen.

Saint Prest aan de Eure

Vervolgens neemt zij haar intrek in de Chambre d’hôte van Claire en Etienne Brossolet aan de Rue des Fontaines. Het is een oude boerderij bestaande uit 2 gebouwen, waarvan het kleinere de gastenwoning is. Margriet krijgt de hele zolderetage ter beschikking en wodt door Claire getracteerd op een mooie salade en fruit. Zij betaalt hier 30 euro per nacht, hetgeen een verademing is na de 100 euro, die ze in Campanile betaalde. 

17e eeuwse Boerderij van Familie Brossolet

Margriet is er nu toe overgegaan om de avond van tevoren telefonisch haar volgende overnachtingsplek te reserveren en het bevalt haar uitstekend om  op pad te gaan in de wetenschap dat er een bed op haar wacht.

Dinsdag 7 Juni 2011 gaat zij om 9h00 uur op weg naar Châteaudun. Het gaat regenen en zij wordt nat, maar de temperatuur blijft aangenaam zodat ze niet koud wordt. Al snel is zij in Chartres en fietst naar de kathedraal, een imposant gebouw toegankelijk via 126 traptreden, hetgeen haar teveel is voor een stempel. 

Chartres: Cathedrale

Ze maakt nog een rondrit door het historische stadscentrum en is aangenaam getroffen door de aantrekkelijke authentieke sfeer.

Chartres Centre

Dan zweeft zij verder via Dammarie naar Le Gault-Saint-Denis voor een broodje van de bakker. In  Bonneval klaart het op en wordt het droog en via Donnemain-Saint-Mamès bereikt zijj rond 16 uur Châteaudun. Daar gaat zij slapen in de Gîte d'étape Grands Moulins, haar eerste pelgrims refuge voor het vriendelijke bedrag van 13,50.

zie:  Châteaudun: Gite d'etape Grand Moulins

Er is een keuken, dus ze zou zelfs iets klaar kunnen maken.

Châteaudun: Gîte d'étape Grands Moulins

In deze oude watermolen zijn ook al een paar vrolijke mannen gearriveerd en twee dames uit Nieuw Zeeland die te voet vanuit Portugal de Camino naar Santiago liepen en nu per huurauto Frankrijk verkennen. Het bed is niet zo super als in de Campanile, maar dat deert onze dappere deerne niet.

Châteaudun: Chambre en refuge

Margriet reserveert vast een bed in het Lurton hotelletje in Château-Renault in het departement Indre-et-Loire en wacht op de dingen die vanavond komen gaan..

4 en 5 Juni 2011 : Westelijk van de Parijse Peripherie over de Seine

Na een edel ontbijt vertrekt Margriet op Zaterdag 4 Juni 2011 uit de Hostellerie in Liancourt en neemt koers Zuid-West teneinde westelijk van de Parijse peripherie te geraken. De vele hellingen maken het haar niet gemakkelijk. 

Val d'Oise

In twee plaatsen probeert zij onderdak te vinden, maar dat lukt niet. Tegen de avond treft ze in Marines bij het 6^e Marines Vlugschaaktoernooi in de Salle des Danseurs een jonge dame, die onderdak bij haar ouders aan de Rue Nicolas Brûlart de Sillery voor haar regelt. Daar eet ze gezellig mee met een groepje Karateka’s en valt om 21h30 doodmoe in bed. Dit is een stadje van circa 4.000 Marinois en Marinoises in de buurt van de plek, waar Seine en Oise samenstromen, vandaar dit scheepse stadswapen.

Op Zondag 5 Juni 2011 doolt zij verder in de regen naar het Zuiden door het departement Val d'Oise, vindt het na 35 kilometer om 13h00 welletjes en neemt een kamer in het Campanile hotel in Epône, waar de Mauldre in de Seine uitmondt. 

Mauldre instroom in de Seine

De middag rust zij uit en geniet van het hotelcomfort op de ‘Simmons Dorsopedic matras met super-biconic springs” en de LCD TV en vanavond gaat zij het Campanile 'hors-d’œuvre buffet' savoureren.

Campanile Epône hotelkamer

 Tja en dan gaat zij morgen dit plaatsje al weer verlaten, verder op die lange Camino naar Spanje...

Epône Adieu...

2 + 3 Juni 2011 : Seffens Saint Quentin gepasseerd…

De avond van 1 Juni was lekker en gezellig in ‘Les-Rues-des-Vignes’ aan de ‘Table d’Hôte’ van Mme Martine Bretzer bij kalkoen met een mooie salade.  Op Donderdag 2 Juni 2011 start Margriet na het ontbijt voor een mooie fietstocht langs het ‘Canal de Saint Quentin’. Daar probeert ze onderdak te vinden in het refugio, maar dat lukt niet. 

Stadhuis van Saint Quentin

Zonder dat mooie stadhuis te bezichtigen raast zij verder langs het canal het departement Aisne uit en Oise binnen naar ‘Pont-l’Évêque’ oftewel de ‘brug van de bischop’ iets ten zuiden van Noyon. De bischop van Noyon liet hier in de 12 e eeuw een tolbrug over de rivier de Oise bouwen.  

Pont-l'Évêque

Het is een dorpje met circa 800 inwoners (die zich Pontepiscopois noemen) en heeft een haventje aan het canal de Saint Quenton. Margriet vindt onderdak in een Chambre d’Hôte aan de Rue Jeanne d’Arc, waar ze een aardige Belgische vader met zijn zoon treft, die eveneens naar Santiago fietsen. Gevieren gaan ze naar de brasserie aan de haven om te eten en ontmoeten daar 2 Roemenen die aan een Nederlandse motorboot werken in dat haventje. Ze maken er een gezellige avond van met z’n zessen op dat terras.

Haven van Pont-l'Évêque

De volgende ochtend Vrijdag 3 Juni 2011 ontbijt ze samen met die leuke Belgen en springt om 8h45 weer op de fiets om met een straffe warrme Noord-Oosten wind in de rug langs de Oise door Compiegne naar Liancourt te sjezen.

De Oise bij Compiegne

In de 17^e eeuw heette de stad Liancourt-les –Belles-Eaux en stond daar het prachtige kasteel van Graaf Rochefoucauld, waarvan de inrichting , tuinen, fonteinenen en cascaden model stonden voor het slot van Versailles.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat Margriet hier in stijl in een kasteelvormige hostellerie overnacht: Hostellerie du Parc

De kamers zijn eenvoudig maar de rust is weldadig, want Margriet is toch wel moe al had ze de wind mee. De hitte, de harde bries en de vele indrukken (ze had nog een leuke ontmoeting met twee Nederlandse pelgrims, die op de terugreis zijn) matten haar af... ‘Dormez doux chère Marguerite..’