27 + 28 Mei 2011 : Door het Brabantse land naar de Belgische kant.

In Oosterhout logeren de dames op de zolder van een B&B, klauteren onvervaard die steile zoldertrap op en ’s morgens weer af. Zij vergelijken hun eigen riante B&B accommodaties met hetgeen hier geboden wordt en stellen vast dat het niet alles goud is wat blinkt in B&B land. Op Vrijdag 27 Mei 2011 om 8h15 gaan zij aan het riante Brabantse ontbijt in de serre met de intentie om 8h45 de pedalen te betreden, maar dan blijkt de hospes een goede vriend te zijn van een vroegere Brabantse vlam van Rieke. Dit vereist uiteraard nader onderzoek en leidt tot het bekijken van recente foto’s van deze destijds zo geliefde Brabander, tevreden stellen de gepensioneerde onderwijzeressen vast dat de tand des tijds ook niet aan die goddelijke jongeman voorbij is gegaan. Onvervaard wordt nu de fietstocht naar Kalmthout aanvaard, waarbij de rechte weg van 45 Kilometer gretig verruild wordt voor een fraaiere tocht van 70 kilometer. 

Ergens (zij herinneren zich het niet precies) wordt de landsgrens overrold en landen zij in Nieuwmoer in Begië. Het idee is om nu naar Wildert te fietsen en van daar langs het spoor naar Kalmthout. Tja dat gaat niet goed want die weggetjes voeren over de Kalmthoutse heide en die staat al een paar dagen in brand, zoals heel Europa in de krant heeft kunnen lezen: (maar wie leest er nou een krant als je op weg naar Santiago de Compostela bent.) ‘Bij de brand op de Kalmthoutse Heide ging  zeshonderd hectare heide in vlammen op. Nooit eerder brandde in Vlaanderen zo'n grote oppervlakte natuurgebied af.’

Dan bereiken ze Achterbroek op zo’n 3 Kilometer van Kalmthout en zijn vervolgens 3 uur doende om op de Lijsterbeslaan bij nicht Dieneke te geraken. Eind goed al goed... zij worden hartelijk door de familie ontvangen en onthaald, zodat ze ’s-avonds weer lekker kunnen scrabbelen. In Kalmthout stond ooit ook een Kapel voor pelgrims en een klein monument herinnert daar aan.

Maus Sturmer schrijft 27 Mei 2011 in haar blog: Gisteravond kwam een verheugend sms’je binnen van Andre Brouwer. Secretaris van het genootschap van St. Jacob: “Vandaag antwoord gekregen van het pelgrimsbureau. Ze erkennen de fiets met elektrische ondersteuning als op eigen kracht. Vr. Groet Andre Brouwer”

Weer een zorg minder voor Margriet.

Zaterdag 28 Mei 2011 na de koffie met gebak begeleiden  Dieneke en Rieke per fiets Margriet naar de weg die via Wuustwezel naar Malle voert en zet Dieneke vervolgens Rieke op het goede spoor naar Roosendaal. Rieke neemt daar de trein en is rond 19 uur weer thuis in Norg. Margriet had de intentie om in Lier (waar de riviertjes Grote Nete en Kleine Nete samenstromen) het spoor van de traditionele pelrgimsroute ‘Via Brabantica’ op te pakken, maar het is mooi weer dus fietst ze verder naar Mechelen. Zij geniet van deze route langs en over de 'Beneden Nette' 'over bruggetjes en onder bruggetjes door. 

In haar enthousiasme over de voorspoedige fietserij vergeet ze zelfs om in Lier een pelgrims stempel te halen. Nou ja misschien dat ze er Zondag aan denkt in Mechelen.

Mechelen is een heel oud stadje: Bij de verdeling van het rijk van Lotharius I tussen Karel de Kale, koning der Franken, enLodewijk de Duitser op 8 augustus 870 wordt Mechelen (Maalinas) apart vermeld in het deel dat Karel toebehoort.

Gedurende een korte periode in de 16e eeuw werden de Bourgondische Nederlanden vanuit Mechelen geregeerd. Deze periode heeft bijgedragen tot het uitgebreide kunstbezit en diverse fraaie merkwaardige gebouwen. 

Margriet zou er dus goed aan doen om hier een dagje rond te kijken, maar ik vrees dat het niet gaat gebeuren, want morgen wil zij naar Dendermonde fietsen circa 30 kiometer naar het westen (althans volgens de rechte weg..). Waarom vraagt men zich af.:  is het de zucht naar de kust..? weerzin voor het zonnige zuiden..? of  valt zij voor Vlaanderen..? Ik zal het haar vragen, maar ik vrees dat het antwoord een raadsel zal zijn…

Raadsel Vrouw van  Willem Hofhuizen